معنی گلی سفید و خوشبو

سمن

یاسمن

شب‌بو

مریم

نرگس

نسترن

رابو

کندر

بابونه

یاس

اقاقیا

یاس ، محمدی ، سنبله

آزالیا

کافور

گلی. [گ ِ] (ص نسبی) گل آلود. گلناک. آلوده به گل. منسوب به گل و خاکی. || سفالی و ساخته شده از گل. (ناظم الاطباء).
- امثال:
عمر گلی است، سخت بداخم. عظیم ترش رو.
گلی برای کسی آب گرفتن، در تداول عامه، مقدمات زیان یا آسیب برای کسی فراهم ساختن. برای او مایه گرفتن.

1134